Het is tijd voor bevrijding.

bron; boek te leen bibliotheek.

In dit boek ben ik al 3 maanden aan het spitten, onderzoeken en proberen te begrijp over welke invloed het verleden heeft op mijn persoonlijkheid. En ineens vallen de puzzelstukken op zijn plaats.
 

In mijn zoektocht naar bevrijding van mijn verleden zoek ik naar antwoorden en begrip. Ik loop met een schuin hoofd door de paden van de bibliotheek en antwoorden vallen letterlijk zo in mijn schoot. In dit boek staat heel mooi beschreven en uitgelegd wat voor types moeders er zijn. Het gaat hier niet om wat goed of slecht is, maar over de invloed die het verleden en de omgang met je moeder heeft op je persoonlijkheid. Waar je in je volwassen ik nog steeds tegen aanloopt. Bij mij kwam de onrust met de band met mijn moeder toen ik zelf moeder werd. Er kwamen herinneringen naar boven waar ik niet eerder van bewust was. Soms kon ik het alleen maar voelen en moest ik antwoorden vragen aan mijn moeder om te begrijpen waar toch die onrust, angst, onzekerheid vandaan kwam.

In het boek beschrijven ze zes type moeders.
1)Schijnmoeder
2)Porselein-pop-moeder
3)Regelmoeder
4)Trofeemoeder
5)De nog steeds de baas moeder
6)De American-Express moeder

Een combinatie van 1,3 en 5 komen overheen met mijn moeder. Worstel jezelf met het verleden of heb je het gevoel dat je vast loopt in het leven doordat je bepaalde gevoelens niet kunt plaatsen. Of heb je angsten, ben je onzeker, of loop je elke keer weer tegen hetzelfde aan en krijg je het niet veranderd hoe hard je ook probeert? Dan zou dit boek ook een aanrader voor jouw kunnen zijn om te onderzoeken wat voor relatie jij met je moeder hebt en welke invloed dit nog steeds in je leven heeft. Je hoeft geen slechte band te hebben met je moeder, of zelfs als je moeder er niet meer is. Nog steeds kan de invloed van je moeder een grote impact op je persoonlijkheid hebben.

Dit zijn voor mij de nieuwe 10 geboden:

Vertrouw uzelf en de hernieuwde bemoediging toe aan god.
Zet uzelf serieus in voor het groeiproces
Praat met de mensen die betrokken zijn bij het proces
Doe uw uiterste best volkomen eerlijk te zijn tegen deze mensen.
Wees kwetsbaar
Neem het initiatief (wacht niet totdat iemand anders in uw behoefte voorziet)
U hebt een taak. U dient in te gaan op de liefde die u ontvangt.
Neem de tijd voor het groeiproces.
Bid en zoek god.
Wees u bewust van uw afweermechanismen.

Het boek heeft mij nieuwe inzichten gegeven. Ik ben zelf verantwoordelijk voor het herstelproces! Vergeven wat er is gebeurd. Opnieuw me moeder uitnodigen om de ware ik te ontmoeten, grenzen stellen; zelf bepalen in hoeverre mijn moeder invloed om mij heeft. Verzoening vinden, bewust worden van je gevoelens, je gevoelens uiten, verdriet mogen hebben, inzicht hebben in je gevoelens, jezelf laten troosten, je gevoelens loslaten.

Klinkt super logisch maar voor mij ontzettend moeilijk. Het kost mij veel moeite om mijn gevoelens er te laten zijn en ze te voelen. Woede en verdriet is zeker iets waar ik niet mee heb leren omgaan. Vallen, rennen, opstaan en weer doorgaan was mijn mechanisme. Ook mezelf laten troosten vind ik moeilijk en dat maakt je kwetsbaar waardoor je verdriet ervaart. Ik zie verdriet als een last voor de ander. En wie wil er nu lastig zijn? Maar ik leer nu ook hoe mooi het kan zijn om de verbondenheid te voelen met de ander. In de laatste weken van het leven van mijn vader ging zijn hart open naar mij. Ik voelde me echt verbonden en gelijkwaardig als volwassen. Mijn vader te mogen troosten maakte mij een completer mens. Hij zag mij niet alleen als dochter maar als individu die klaar is om op eigen benen te staan. Hoe mooi is dat. Mede dankzij het rouwproces ben ik beter in staat mijn emoties te voelen en te uiten. Er is namelijk geen ontsnappen aan.

Oké? Ik heb uitgevogeld wat voor moeder ik heb, wat voor invloed het heeft op mijn persoonlijkheid. Ik weet wat me te doen staat en dat het herstelproces tijd nodig heeft. Was het maar zo simpel. Je hoofd boven het maaiveld uitsteken is echter moeilijk, dapper en wordt zeker niet door iedereen gewaardeerd. Wat hulp is zeer welkom en durf dat te ontvangen dit is al een eerste stap naar bevrijding. Mijn vrienden en familie die mij opnieuw willen bemoederen, accepteren om wie ik ben, die mij willen troosten, en mij lief hebben zoals ik ben zijn welkom in mijn veilige kring die ik nu ontwikkel. Veiligheid staat boven alles, alleen dan kun je jezelf ontwikkelen tot je ware ik. Schaam je ook niet om professionele hulp in te schakelen. Bespreek het met je huisarts en vind daar begrip en steun. Zij kunnen je verwijzen naar een psycholoog (alleen via deze weg wordt het vergoed door de verzekering, voor vele ook belangrijk) Ik zelf heb momenteel ook weer hulp gevraagd, en elke keer is het toch weer een grote stap, want je weet dat je de verantwoordelijkheid neemt voor jezelf en je leven. En ja dit kost energie en ja er gaat een verandering plaats vinden. Als het goed is, is dat ook nou net de bedoeling.

Als laatste nog een mooie citaat.

Het wordt tijd dat u bevrijd wordt van de ondergeschikte of superieure relatie die u met uw moeder of andere volwassen hebt. Het wordt tijd dat u hun gelijke wordt!