Doorgaan naar hoofdcontent

introductie me

Jij en ik

Korte introductie van mezelf; Ik ben 36 jaar, ben moeder van een prachtige dochter en samenwonend. Sinds ik ben afgestudeerd is mijn leven een rollercoaster. Van veel diepe dalen en blije momenten. Naar mijn studie kwam ik niet aan de bak als ontwerper en werd gedwongen om voor mezelf te beginnen.

 Een eigen atelier; waar ik naailes en workshops textiel gaf, ook elders gaf ik veel workshops. Buiten mijn atelier had ik een vast inkomen in de horeca. Dit klonk veel belovend tot ik in 2009 te horen kreeg een chronische ziekte endometriose te hebben. Ik had veel buikpijn en moest mijn energie goed verdelen. Naar een operatie aan de eierstok dacht ik weer de wereld aan te kunnen. Ik had toen nog geen sterke kinderwens en maakte me daar dan ook geen zorgen om. In 2010 werd ik met spoed naar het ziekenhuis gebracht, zoveel pijn, rillingen.. niemand die wist wat het was, naar huis maar met een kuur. De volgende ochtend stond ik weer bij de spoedeisende hulp, toch maar verder onderzoek in de buik.

 Mevrouw u heeft een cyste van 6cm op uw ureter( bij de blaas)... wij gaan een jj catheter inbrengen om uw nier te redden. Binnen een week gepiept, veel last nog maar wat nu? Ik werd doorverwezen naar de specialisten. Zelf had ik al veel gelezen over endo op de endometriose site, hier werd Leuven in België hoog aangeschreven. Lange wachtlijsten van een jaar tot twee jaar was helaas normaal. Uh ik had niet zoveel tijd. Gelukkig viel ik onder spoed( wachttijd half jaar) naar grondig onderzoek werd een multidisciplinaire operatie gepland. De blaas, darmarts en gynocologie zijn 10 uur bezig geweest. Ik had endo op de 5de graad. Het drong nog niet tot me door. Twee weken de hel, en daarna lang herstel.

 Ja mijn kinderwens kwam ter spraken; Nu ik geopereerd was bestond er ineens wel een kleine kans om zwanger te worden. Het was een wonder ik werd in begin 2012 zwanger en op de natuurlijk manier, super blij..... alleen toen kwamen er complicaties, door de operatie was alles verkleefd, vanaf maand 4 was ik een vaste klant bij het ziekenhuis. Zoveel pijn, verdriet en onzekerheid heb ik nog nooit gekend. We hebben het volgehouden met toeters en bellen en een heel team. Bij 34 weken is onze prachtige dochter geboren, gezond en prachtig. Het herstel kon weer beginnen.

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Het is tijd voor bevrijding.

bron; boek te leen bibliotheek. In dit boek ben ik al 3 maanden aan het spitten, onderzoeken en proberen te begrijp over welke invloed het verleden heeft op mijn persoonlijkheid. En ineens vallen de puzzelstukken op zijn plaats.   In mijn zoektocht naar bevrijding van mijn verleden zoek ik naar antwoorden en begrip. Ik loop met een schuin hoofd door de paden van de bibliotheek en antwoorden vallen letterlijk zo in mijn schoot. In dit boek staat heel mooi beschreven en uitgelegd wat voor types moeders er zijn. Het gaat hier niet om wat goed of slecht is, maar over de invloed die het verleden en de omgang met je moeder heeft op je persoonlijkheid. Waar je in je volwassen ik nog steeds tegen aanloopt. Bij mij kwam de onrust met de band met mijn moeder toen ik zelf moeder werd. Er kwamen herinneringen naar boven waar ik niet eerder van bewust was. Soms kon ik het alleen maar voelen en moest ik antwoorden vragen aan mijn moeder om te begrijpen waar toch die onrust,
1 reactie
Meer lezen

Ben ik weer terug bij af?

  Het is een tijd geleden maar helaas zware jaren. Gevecht, gemis angsten, pijn, stress. Het lijkt telkens een cassetterecorder die zich herhaald. Ik sta op pauze en word weer terug gedraaid. Sinds mijn vaders dood in 2017 en gestopt antidepressiva is er langzaam weer meer stress in mijn leven. Maar deze keer wil ik het zelf kunnen. Het zijn toch maar gedachtes. Maar ook patronen. Of ik nu in een burn-out zit, lichte depressie of angststoornis het maakt me niet meer uit. De diagnose was zo belangrijk. Maar het heeft mij niks gebracht. Het heeft me alleen maar verder van mezelf verwijderd. 3 jaar intensief therapie, EMDR, haptonoom, acupunctuur, voeding, supplementen, onderzoeken, kliniekopname, fyshio, poging antidepressiva. Het lichaam lijkt het allemaal niet te willen. Het enige is dat het pijn heeft en rust wilt. Het geeft aan genoeg. Ik ben steeds banger geworden. Mijn mond en kaken doen pijn, mijn spieren, moe, en chronische hyperventilatie. Ik durf niet meer te leven, ik wach
Een reactie posten
Meer lezen

emotionele verwaarlozing

Waarom ben ik niet gelukkig? Het voelt soms een eeuwigheid. Is het de pijn waardoor ik niet gelukkig kan zijn of is de pijn er omdat ik niet gelukkig ben? Luister naar de pijn. Doe wat je leuk vind. Ontspan. Allemaal dingen die de buitenwereld met goede bedoelingen zeggen. Was het maar zo simpel iets in mij, iets in mijn hersenen weet niet meer hoe en wat.              Ik ben vanuit vroeger gewend als je maar je best doet dan kom je er wel of van hard werken ga je niet dood. Zelfstandig zijn. Gewoon maar doorgaan. Eigenlijk als ik terug kijk heb ik altijd hard gewerkt, nooit bij de pakken neer gezet. Mijn verantwoording genomen. Mijn school afgemaakt. Mijn eigen geld verdient trouw geweest aan de mensen om mij heen. Behulpzaam zijn. Huisje boompje beestje. Het is me gegund om moeder te worden ben getrouwd. En toch ben ik beland waar ik nu ben. Is het genetisch, is het vanuit vroeger, is het vanuit trauma ziekenhuis, is het van mijn ziekte. Wat het ook is…het is er. Zoveel geprobeerd
Een reactie posten
Meer lezen