Doorgaan naar hoofdcontent

Het ritme van de dag!

Moederschap, werk, huishouden en more.. Ja sinds vorige week moet ik er ook aan geloven. Een nieuw ritme van de dag. En het is verdomd lastig als je ook nog perfectionistisch bent. Een klein blik in mijn dag:

De ochtend begint met wakker worden, aankleden etc. maar dit doe je dan maal twee in een korte tijd. Samen eten, alles ligt al klaar (dit doe ik de avond van te voren ook voor man lief) Boterham smeren om mee te nemen, fruitje en ook voor mezelf natuurlijk. Op de fiets naar school...dikke kus Evy en waar werk ik vandaag (huishoudelijke hulp op verschillende locaties in Breda). Zo de centen zijn verdient op naar huis voor de lunch. Gelukkig dat Evy kan overblijven..dat doen alle kinderen super gezellig. Mocht dit niet het geval zijn zou ik niet kunnen gaan werken. Oké een wasje erin, moet er nog wat anders gebeuren. Uhm ik ben best moe. Mijn energie is rond 2uur al aardig op (dit was al toen Evy nog niet naar school ging). Ja ik mag er aan toe geven. (Al vind ik dit nog moeilijk) De wekker zetten want Evy is om 3 uur uit. Rond half4 zitten Evy en ik rond te tafel wat te drinken en samen wat doen. Dit is een plus punt dat ik naar wat gerust te hebben en genoeg afleiding gehad te hebben op het werk, heb ik nu genoeg energie om een uurtje samen te knutselen. Even nog de afwas doen, o ja de was ophangen en ja dan is het alweer etenstijd, koken..wat eten we vanavond? Gelukkig is Manlief op tijd thuis, dan is Evy voor hem hihi. naar het eten nog een spelletje met Evy of lekker in bad. En dan als dochter lief op bed ligt. Me time. Athans dat dacht ik. Dan weer opruimen, de afwas. En dan met man lief de dag doorspreken. (dit proberen we tijdens het eten al maar dat laat Evy niet altijd toe). Ik hoor mijn moeder het al zeggen; dat moet ze dan maar leren. Uhm dat gaat ze echt wel leren, maar lastig als ze papa de hele dag niet gezien heeft. Zij heeft ook haar verhaal, dus mag iedereen om de beurt wat vertellen. Ja jongens dit heet opvoeden. Ook voor jezelf! Vanavond even me time ingepland. Sporten.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Het is tijd voor bevrijding.

bron; boek te leen bibliotheek. In dit boek ben ik al 3 maanden aan het spitten, onderzoeken en proberen te begrijp over welke invloed het verleden heeft op mijn persoonlijkheid. En ineens vallen de puzzelstukken op zijn plaats.   In mijn zoektocht naar bevrijding van mijn verleden zoek ik naar antwoorden en begrip. Ik loop met een schuin hoofd door de paden van de bibliotheek en antwoorden vallen letterlijk zo in mijn schoot. In dit boek staat heel mooi beschreven en uitgelegd wat voor types moeders er zijn. Het gaat hier niet om wat goed of slecht is, maar over de invloed die het verleden en de omgang met je moeder heeft op je persoonlijkheid. Waar je in je volwassen ik nog steeds tegen aanloopt. Bij mij kwam de onrust met de band met mijn moeder toen ik zelf moeder werd. Er kwamen herinneringen naar boven waar ik niet eerder van bewust was. Soms kon ik het alleen maar voelen en moest ik antwoorden vragen aan mijn moeder om te begrijpen waar toch die onrust,

Ben ik weer terug bij af?

  Het is een tijd geleden maar helaas zware jaren. Gevecht, gemis angsten, pijn, stress. Het lijkt telkens een cassetterecorder die zich herhaald. Ik sta op pauze en word weer terug gedraaid. Sinds mijn vaders dood in 2017 en gestopt antidepressiva is er langzaam weer meer stress in mijn leven. Maar deze keer wil ik het zelf kunnen. Het zijn toch maar gedachtes. Maar ook patronen. Of ik nu in een burn-out zit, lichte depressie of angststoornis het maakt me niet meer uit. De diagnose was zo belangrijk. Maar het heeft mij niks gebracht. Het heeft me alleen maar verder van mezelf verwijderd. 3 jaar intensief therapie, EMDR, haptonoom, acupunctuur, voeding, supplementen, onderzoeken, kliniekopname, fyshio, poging antidepressiva. Het lichaam lijkt het allemaal niet te willen. Het enige is dat het pijn heeft en rust wilt. Het geeft aan genoeg. Ik ben steeds banger geworden. Mijn mond en kaken doen pijn, mijn spieren, moe, en chronische hyperventilatie. Ik durf niet meer te leven, ik wach

emotionele verwaarlozing

Waarom ben ik niet gelukkig? Het voelt soms een eeuwigheid. Is het de pijn waardoor ik niet gelukkig kan zijn of is de pijn er omdat ik niet gelukkig ben? Luister naar de pijn. Doe wat je leuk vind. Ontspan. Allemaal dingen die de buitenwereld met goede bedoelingen zeggen. Was het maar zo simpel iets in mij, iets in mijn hersenen weet niet meer hoe en wat.              Ik ben vanuit vroeger gewend als je maar je best doet dan kom je er wel of van hard werken ga je niet dood. Zelfstandig zijn. Gewoon maar doorgaan. Eigenlijk als ik terug kijk heb ik altijd hard gewerkt, nooit bij de pakken neer gezet. Mijn verantwoording genomen. Mijn school afgemaakt. Mijn eigen geld verdient trouw geweest aan de mensen om mij heen. Behulpzaam zijn. Huisje boompje beestje. Het is me gegund om moeder te worden ben getrouwd. En toch ben ik beland waar ik nu ben. Is het genetisch, is het vanuit vroeger, is het vanuit trauma ziekenhuis, is het van mijn ziekte. Wat het ook is…het is er. Zoveel geprobeerd